Hoe om te gaan met enkele theoretische conflicten in de werkelijke bedrading
Kortom, het is goed om de modulo / digitale aarde te isoleren. Opgemerkt moet worden dat het signaalspoor de gracht niet mag kruisen en dat het retourstroompad van de voeding en het signaal niet te groot moet zijn.
De kristaloscillator is een analoog oscillatiecircuit met positieve feedback. Om een stabiel oscillatiesignaal te hebben, moet aan de specificaties van lusversterking en fase worden voldaan. De oscillatiespecificaties van dit analoge signaal zijn gemakkelijk gevoelig voor interferentie. Zelfs als sporen van de grondwacht worden toegevoegd, is de interferentie mogelijk niet volledig geïsoleerd. En te ver weg, zal de ruis op het grondvlak ook het positieve feedback oscillatiecircuit beïnvloeden. Daarom moet de afstand tussen het kristal en de chip klein zijn.
Er zijn inderdaad veel conflicten tussen hogesnelheidskabels en EMI-vereisten. Het basisprincipe is echter dat sommige elektrische karakteristieken van het signaal niet kunnen voldoen aan de specificaties vanwege de weerstand en capaciteit of ferrietparel toegevoegd door EMI. Daarom is het het beste om de techniek van het rangschikken van sporen en PCB-stackup te gebruiken om EMI-problemen op te lossen of te verminderen, zoals hogesnelheidssignalen die door de binnenste laag gaan. Gebruik ten slotte weerstand of condensator of ferrietkraal om de schade aan het signaal te verminderen.
Waarom worden de differentiaalparen dichtbij en parallel gerouteerd?
De routering van differentiaalparen moet goed dichtbij en parallel zijn. De zogenaamde juiste benadering is omdat deze afstand de waarde van differentiaalimpedantie beïnvloedt, wat een belangrijke parameter is voor het ontwerpen van differentiaalparen. De behoefte aan parallellisme is ook te wijten aan de consistentie van de differentiële impedantie. Als de twee draden ver weg of dichtbij zijn, is de differentiaalimpedantie niet consistent, wat de signaalintegriteit en timingvertraging beïnvloedt.